LUL

Ach heden, ik heb de zeer gevoelige paden der creatieve correctheid betreden. Ik heb 'lol' gedaan. En lol bestaat niet in deze o zo serieuze bezigheid als het blog. Ik ben met het doen van 'lol' dus de 'lul'. Onze voorbindgod verslikte zich in zijn rinse espresso en het belmiepje hing van schrik de hoorn op. Bobbert lag te slapen en heeft tot op heden nog niks door. Maxi Cosi zit met de handen aan de knuppel en heeft ook nog niets in de gaten. Welk een onheil hangt als een deken over ons.

Ik heb de blauwe bal in de hand en kijk naar de wankele boom. Waarom zou ik hem ophangen? Ik smijt de bal kapot en ren de regen in. Lol? Lul? Lauw? Lieve lust? Totale verwarring en paniek. De fundamenten kraken in hun voegen. Is dit het einde?